Treścią Wielkiego intermezza, drugiego tomu Zwycięstwa jest dalsze przygotowanie natarcia na Berlin. Hitlerowcy, pragnąc opóźnić swą klęskę, podejmują jedną kontrofensywę za drugą. Toczą się niezwykle zaciekłe walki na wale Pomorskim, gdzie Polacy osłaniają zagrożone prawe skrzydło wojsk marszałka Żukowa. Działania przenoszą się z kolei na Pomorze. Oglądamy wielką i ciężką bitwę o Kołobrzeg, a także zmagania na innych odcinkach olbrzymiego frontu wschodniego. Przenosimy się raz po raz na front zachodni, gdzie Amerykanie i Anglicy też przeszli już do działan zaczepnych. Rozpoczyna się emocjonujący wyścig do Berlina. Autor wprowadza nas w jego kulisy. Jak to Churchill i Montgomery marzyli o Berlinie, jak Eisenhower się wahał... Jak przygotowywało się do decydującego uderzenia Naczelne Dowództwo radzieckie... Powszechna batalia dyplomatyczna i wojskowa o najwyższą stawkę. Oglądamy ją w ciągłych splotach z akcją toczącą się na lądzie, morzu i w powietrzu. Często też przenosimy się na dalekie zaplecze, gdzie mozemy się przyjrzeć innym obrazom. Najbardziej wstrząsający z nich to dramat więźniów obozów koncentracyjnych mordowanych przez hitlerowców w samą wigilię wyzwolenia. Gerhard przedstawia też miotanie się przywódców III Rzeszy szukających na wszelkie sposoby wyjścia z matni. Widmo klęski przejawia się w ich działaniach, rozmowach, gestach, wyglądzie... Odwrotna strona medalu to budzenie się życia w kraju. Nasze pierwsze kroki, nadzieje, marzenia, zrywy. Rodzą się one wśród śmierci i zniszczenia. Torują sobie drogę jak armie na frontach tej wojny. [Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1968]